YOZGAT FİTNEYE KURBAN
GİDİYOR
Yozgat’ta her alanda fitne siyaseti hâkim.
Bu yüzdende bir arpa boyu yol alamıyoruz.
Yaklaşık yüz yıl önce elim bir vaka yaşamış, o dönemin bazı
fitne ve fesatları Bozok vilayeti topraklarına fitne tohumları ekerek bazı
emellerine ulaşmış, nice canlar yanmış, nice ocakların sönmelerine sebep
olmuşlar.
Yaşadıkları dönemlerde birileri tarafından kahramanmış gibi
itibar görseler de, gerçekte birer fitne fesat olarak tarihte yerini
almışlardır.
O dönemlerde fitnenin galip geldiğini gören bazı haset ve
fesatlar gücünün yetmeyeceği kişiler aleyhinde fitne yaymayı en etkili yol
olarak görmüş, Top, Tüfekle yıkamayacağı yiğitleri çıkardıkları fitneye kurban etmişlerdir.
Bütün bunları kaleme almamın asıl sebebi “Yozgat’ın Yok Oluşu”
Yozgat her gün yeni bir değerini yeni bir iş yerini kaybediyor.
Yozgat yanan bir mum misali, Sıcakta eriyen buz misali her
gün erim erim eriyor.
Yozgat adı Türkiye Cumhuriyeti’nin bir vilayeti olarak
anılsa da, kasaba hüviyetinden köye dönüşen yerleşim yerleri gibi en başta
şehirlilik kültürünü çoktan kaybetmiştir.
Yozgatlı caddede sokakta, camide cemaatte edepten erkândan
oldukça uzak yaşıyor.
Yaşlısı genci, her cümlesinde küfür, her sohbette gıybet,
ağızlarından ateş saçıyor.
Hem kendini hem de Yozgat’ı yakıyor.
Bütün bunlara bir örnek verecek olursak; Yimpaş yetmişli
yıllarda gurbetçilerimizin finansörlüğü sayesinde kurulmuş, bırakın Yozgat’ı
Türkiye’ye model oluşturmuş bir projeydi.
Ülke genelinde ve yurt dışında mağazalar açan ilk Türk
kuruluşu olduğu halde nasıl oldu da bu hale geldi bir düşünün.
Yozgatlının maşallah dediği altı aydan fazla yaşamıyor;
Ticari rekabette başa
çıkamayan bazı kuruluşlar iki binli yılların başında “Yimpaş batıyor” diye bir
şayia yaydılar. Buna sebep olarak da Yimpaş holdingden ayrılarak mağaza ve iş
yeri açan kişileri işaret ettiler. Çok
sürmedi, şimdilerde bu holdingin hali ortada. Buna benzer onlarca batan şirket ve kooperatif adı sayabilirim.
Birileri Yozgat’ın gelişmesini istemiyor, birileri
rekabetten hoşlanmıyor, kendisini geliştirmek yerine gelişen büyüyen firmalar
hakkında asılsız dedikodu yayarak, kimi zaman şahısları hedef alarak kendi
haset ve fesatlığına cahil halkı da ortak edip, Yozgat’ta yaşam hakkı
tanımıyor.
Yozgat’tan öyle ya da böyle ayrılmak zorunda kalan firmalar,
başka şehirlerde hayata tutunmaya çalışıyor, birçoğu da muaffak oluyor.
Bu fitne ve fesatlık yalnız ticari kaygılarla yapılmıyor.
Hangi camiinin imamı hangi cemaatten, hangi okul müdürü hangi siyasi düşünceye
hakim herkes her şeyi biliyor.
Üniversitemizde de durum farklı değil.
Duyduklarım inşallah doğru değildir.
Bozok Üniversitemizin Rektörü Tamer Uçar’ın görevden alınacağıyla ilgili sözler ise fısıltı
olarak devam ediyor.
Yazık bu memlekete bu gençliğe yazık.
Rektör Tamer Uçar hakkında üniversite kampüsünde bir anket
yapılsa %90ın üzerinde sahip çıkılacaktır.
Üniversite kimliğini yeni yeni kazanmaya çalışan bu eğitim
kurumun fitne ve fesatların emellerine alet etmeyelim.
Yozgat’ın cüce devleri Yozgat’ı,Yozgatlıyı hiç mi hiç sevmiyor.
Bu şehrin ağası da paşası da onlar.
Merhum Abbas Sayar Ağabeyimiz yıllar önce ne de güzel
söylemiş, “Yozgat var, Yozgatlı yok! Bir diğer sözünde ise Şu Yozgat’ın Çamlığı
ne hoş, Çamlık sız Yozgat olsa da hoş olmasa da hoş”
Gelin bir şehir kuralım, Yozgat’ta
var olsun Yozgatlı da,
Yozgat’ın içini sevgiyle dolduralım. Edep erkan bilen,
Yozgat’ı Yozgatlıyı seven.
Yanımızda birileri, birisi aleyhinde konuşurken, bir dakika
diyelim ve ekleyelim, “Sen bu kişi aleyhinde konuşurken hem kendini hem de beni
günaha sokuyorsun, madem öyle gidelim bana anlattıklarını bir de o kişinin
yüzüne söyle” diyelim...
İnanın o kişi bir daha sizin yanınızda kimse hakkında
dedikodu üretmeyecektir.
Yeni bir şehirlilik
kültürü oluşturalım, yermek yerine övmeyi sövmek yerine sevmeyi, yerlere
tükürmemeyi, sokaklara çöp atmamayı, fahiş fiyatla mal satmamayı, birbirimizi
asla ve asla aldatmamayı, İşimizi adam gibi yapmayı, kavgacı değil barıştırıcı
olmayı öğrenelim öğretelim.
Küfürlü konuşanlara, küfür güç değildirdiyelim.
Yüz yıl önceki Yozgatlı gibi kültürlü, bilgili olalım.
1900lü yıllarda Yozgatlı bir çobanın yazdığı istida
dilekçesiyle Çorumlu bir genci idamdan kurtarması gibi. Birbirimizi ipe vermek
yerine ipten alalım.
Hiçbir şey olmasak bile insan olalım, İnsan olmaya
çalışalım. Bu konuda başta Yozgat Müftülüğü olmak üzere Milli Eğitim Müdürlüğü
ve tüm kurum kuruluşları acil göreve çağırıyorum.
Böyle gelmiş ama böyle gitmesin, gelecek nesillere sözde
değil özde Yiğit Yozgatlı nasıl olunur bunu aşılayalım.
Tüm eğitimcilerimizin 24 Kasım Öğretmenler gününü kutlar
ellerinden öperim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder